ik zie nu het hele "doom-scenario" weer boven mijn hoofd hangen... de laatste keer at ik in die "ratteval"moest kruipen hebben ze in 4 jaar tijd 4 dure arbeidsre-integratie bedrijven op mij gezet want ik moest en zou in het normale arbeidt proces gaan komen... alle 4 de bedrijven kwamen toen naar de gemeente met het advies dat ik door mijn verleden, en psychische klachten onbemiddelbaar was, en dat het beter was om mij niet te re-integreren, maar het laatste bedrijf mocht het niet opgeven van de gemeente wat resulteerde in een gesubsidieerde baan op een sociale werkplaats, vandaar uit moest ik gaan werken bij Kringloop Winkel Het Goed in Geldrop, mijn salaris was dar even hoog als mijn uitkering, bovendien kreeg ik geen reiskosten vergoeding, en uiteindelijk hield ik voor mijn 32 uur per week werken, per maand ongeveer 200 euro minder over dan ik had met mijn uitkering, bovendien kreeg ik veel psychische klachten, wat weer verliep in verwaarlozing van mezelf en mijn woon omgeving, 3 dagen lang heeft er toen een team van 15 man gewerkt om mijn huis en mijn leven weer op orde te krijgen... daarnaast bezocht ik 3 jaar lang bijna elke week een psychiater van het GGZ, en kreeg ik wekelijks 1 persoon van het GGZ over de vloer om te kijken of ik "het allemaal goed deed", ik was toen ook vaak ziek, en zwaar deprie, en ik dronk stiekem meer.. en nu gaat deze "poppenkast" waarschijnlijk weer op nieuw beginnen.. bij het GGZ is uit testen gebleken dat ik STPS heb, in mij geval, van die aart dat werk of ( verplicht ) socialiseren niet goed voor mij is, en dat het zover kan gaan dat zoiets kan leiden tot psychoses, schizofrenie, depressies en paranoïde aanvallen.. nadat ik 2 jaar in de ziektewet thuis gezeten heb werd ik onlangs gekeurd voor een arbeidsongeschiktheid uitkering, de Arbo Arts erkende mijn klachten en bracht adviezen uit naar de arbeidsdeskundige, die op zijn beurt weer kwam met de opmerking en ideeën dat ik wel kon gaan werken NTB, werk wat ten zeerste afgeraden werd door de Arbo arts... dit omdat ik met mijn laatste baan een te laag salaris had om nu in de arbeidsongeschiktheid uitkering ( je moet daarvoor minimaal 30% inkomsten derving hebben, anders kom je niet in aanmerking voor die uitkering ) dat betekend dus dam mensen met een minimum inkomen nooit arbeidsongeschikt verklaart kunnen worden..
vrijdag ga ik dat gesprek krijgen, en dat kan 1 uur gaan duren en ik zie daar zo erg tegen op, ik moet een CV mee nemen en ook solicitatie afwijzingen, ja sorry die heb ik niet... ik kan niet na 2 jaar ziek zijn en ziektewet in 1 klap genezen zijn omdat een arbeidsdeskundige dat vind, of omdat dat op papier en volgens de regels van mij verwacht word.
ik heb zelf ook liever geen klachten, ik kies er niet voor om te voelen en te zijn zoals ik ben of zoals ik me voel..
de laatste keer dat ik met een werkcoach van de gemeente te maken heb gehad werd ik ( of the record ) bedreigd, dat als ik niet zou mee werken etc. dat zij dan hoogst persoonlijk zou zorgen dat ik nooit geen geld of evt. uitkering meer zou krijgen,
ik heb echt geen zin in vrijdag... maar ik ga volledig mee werken, de verantwoording over mijn gedrag op evt nieuwe "werkvloer","nieuwe job" leg ik helemaal neer bij het UWV, want zij weten tenslotte wat het beste voor mij is..
No comments:
Post a Comment