Tot over je oren, nat gezeken, helemaal alleen in een tranendal midden in niemandsland, overvallen door verlating angst, wachtend op een trein die hier nooit gereden heeft en ook nooit rijden zal.angstzweet en diarree laten je bilnaad glimmen, O wat kan het leven toch mooi zijn..
*****
val me niet aan, omdat mijn worden slechte keuzes zijn, ik ben nu eenmaal geen dichter, en zal dat zeker ook nooit worden. woorden zijn dodelijk en kunnen de gezondheid ernstige schade toebrengen, de geschiedenis is het bewijs. maar wat als wij geen woorden meer gebruiken, en moeten wachten tot een ander deze stilte verbreekt? zal er dan iemand komen die ons wakker schud ? dood schiet ? steekt ? ritueel slacht, als een mak schaap. op je tellen letten, de nacht is donker en stil, en als je er niets tegen doet moet je leven zoals een ander dat wil.
*****
met mijn "zieke geest" ben ik altijd op zoek naar jou, omdat ik weet dat jij alleen nog maar in mijn gedachte bestaat. nee jou weggaan was niet voor niets, want jou sterven bracht mij een nieuw leven . niet in de vorm van een kind , maar een engel, zoals jij nu zeker geworden bent, maar ook al was voor jou dood. tranen heb ik niet meer, en verdriet zou egoïstisch zijn. in mijn gedachten zijn we samen, maar dat waren we ook al voor jou dood...
er is niets veranderd.
*****
lieve dood
lieve dood, toen ik geboren werd was jij er al, en je bent nooit van mijn zijde geweken, waar ik ging was jij, lieve dood, trouwer dan elke partner die ik ooit had, en al zo lang...je vergaf me altijd alles, lieve dood, trouwe dood, zoete dood, het leven is zo kort tegenover de tijd dat wij hierna samen zullen zijn, jij hebt de tijd en wacht geduldig af tot ik mijn dingen gedaan heb waarvoor ik in dit leven stapte, want wat is tijd ? lieve dood, jij weet dat ik straks langer dood dan nu levend ben...
****
No comments:
Post a Comment