Three Little Pigs

dit is weer een "varkens" schilderij ( zie ook "it's A boy" ) dat ik maakte, omdat varkens tot mijn lieveling dieren behoren, ik hou van hun levensstijl ( als ze niet gevangen zitten voor de slacht ) ze lijken op mensen, zelfs hun DNA, ook zijn ..
het bijzonder intelligente en sociale dieren, als kind verzamelde ik beeldjes van / en plastic varkentjes, later kocht ik een heus hangbuik zwijntje, die ik Truusje noemde
dat beestje leefde gewoon bij mij binnen en ging s'nachts met mij mee mijn bed in om te slapen, ik kocht dat beestje ooit op een markt in België en het was al meteen zinnelijk toen ik het voor het eerst mijn huis in nam... ik zie tegenwoordig vaker hangbuikzwijn-tjes bij mensen , vaak zo dik dat ze bijna door hun achterpoten gaan, zo hoort zo een beestje niet te zijn.. in het wild leeft hij van voornamelijk van waterplanten, ( waar niet veel calorieën in zitten ) maar in gevangenschap of als huisdier blijven de mensen van alles te eten geven, en een varken zegt nooit nee tegen eten, waardoor de meeste huis-varkens overvoed raken..

maar dit schilderij is gebaseerd op het sprookje 

De wolf en de drie biggetjes is een kindersprookje. Hoewel het mondeling al eerder bekend was, circuleren geschreven versies van het sprookje sinds de achttiende eeuw. Het sprookje lijkt enigszins op Roodkapje en De wolf en de zeven geitjes.

De achterliggende boodschap is dat luiheid wordt bestraft en ijver wordt beloond.

Walt Disney maakte in 1933 de hierop gebaseerde tekenfilm Three Little Pigs . Hierin maken Midas Wolf (de Grote Boze Wolf) en Knir, Knar en Knor hun intrede.

Het Sprookje

Moeder varken stuurt haar drie zonen de wereld in om samen een groot en sterk huis te bouwen. Ze krijgen ruzie en bouwen ieder een eigen huis. Het eerste biggetje is lui en bouwt een huis van stro. Het tweede biggetje is iets ijveriger en bouwt een huis van hout. En het derde biggetje werkt zich helemaal kapot om een stenen huis te metselen. Terwijl het derde biggetje nog aan het werk is maken de andere twee plezier of luieren.

Maar dan komt de grote boze wolf die de biggetjes wil opeten. Hij gaat naar het eerste biggetje, en eist binnengelaten te worden. Het biggetje peinst er niet over en weigert. De wolf dreigt vervolgens het huisje omver te blazen. De wolf ademt diep in en blaast het strohuis zonder moeite weg, waarna hij het biggetje opeet.

Na een tijdje krijgt hij weer trek en gaat naar het tweede biggetje. Een zelfde conversatie volgt, en ook het houten huis wordt weggeblazen, waarna het tweede biggetje eveneens opgegeten wordt.

Bij het derde biggetje lukt het niet zo makkelijk meer. De wolf kan het stevige stenen huis niet omverblazen en kruipt vervolgens door deschoorsteen naar binnen. Het derde biggetje had daar al op gerekend en op het haardvuur staat een grote ketel kokend water klaar. De wolf valt in de ketel, het biggetje doet het deksel erop, en de wolf wordt zelf door het biggetje opgegeten.